003. Styl niejedno ma imię

Cóż, mimo prośby dostałam od was tylko jedną propozycję na dzisiejszy wpis (ale zdecydowałam zrealizować ją później, nie na początku). Przyznam szczerze, że długo myślałam nad tym czego ten mógłby dotyczyć. W głowie mam już wiele ewentualności, ale żadna z nich nie pasuje zbytnio do pierwszej notki, od której jednak sporo zależy. Bo to w sumie ona może stać się wyznacznikiem tego kto z was pozostanie przy mnie i nadal będzie czytał summit-creative. Teraz liczy się dla mnie każde zdanie, każdy wyraz. Wszystko chcę dopracować jak najmocniej - jak to mówią "zapiąć na ostatni guzik". Wątpię by udało mi się tak jak to sobie planuję, ale chcę przynajmniej potrwać w takiej nadziei. Bodajże to ona umiera ostatnia. 

Za radą mojej przyjaciółki wpis ten poświęcę na opisanie swojego stylu, bo to w sumie na nim wiele notek będzie się opierać. Jak już mówiłam, nie zamierzam iść za tym co promuje moda. Inspiracją będzie moje własne mniemanie, więc nic nie odegra tu tak dużej roli jak mój osobisty gust. Dobrze by więc było gdybym was choć trochę z nim zapoznała. A może okazać się to nieco trudne, bo nie potrafię jednoznacznie określić swojego stylu. Cóż, problem tkwi w tym, że nie ograniczam się do jednego konkretnego. Przyznam szczerze, że lubię przy nim eksperymentować i próbować nowych rzeczy. Monotonia jest nudna. I od tego zdania powoli zacznę was we wszystko zagłębiać, bo jest ono w tym przypadku wyjątkowo ważne. No właśnie - rutyna. Coś czego szczerze nie lubię. Nie tylko w życiu ale i w stylu jaki preferuję. W takim razie jakie ubrania mnie charakteryzują? Doprawdy różne. Przeglądając swoją szafę mogę śmiało stwierdzić, że niemal w każdym kolorze coś posiadam (z wyjątkiem różowego - i to nie dlatego że go jakoś wybitnie nie lubię, ale z przyczyn... bliżej mi nieznanych). A w czym dokładnie chodzę? W sumie chyba we wszystkim po trochu. Czasem decyduję się na samą bluzkę, innym razem na koszulę, jeszcze kiedyś na bluzę czy sweterek. Różnie, naprawdę różnie. Moim stałym i niezmiennym elementem są rurki - jedyne spodnie w jakich można mnie spotkać na co dzień. Innych właściwie nie posiadam (nie licząc oczywiście stroju na wf oraz krótkich, letnich szortów). To one odpowiadają mi najbardziej pod każdym względem. 

Ze wzorów największym zamiłowaniem darzę kratkę (przejawiającą się przede wszystkim na moich dość licznych koszulach) oraz, lecz już trochę mniej, poziome paski. Warto jednak podkreślić, że w żadnym wypadku się do nich nie ograniczam.

Bluzki... W ich kwestii nie jestem wybredna, założę niemal każdą jaką mi dadzą. Istotne jest dla mnie jedno - ma być luźna. A nawet może to za dużo powiedziane. Wystarczy by nie uciskała mnie, bo obcisłe koszulki to jedna z rzeczy, których szczerze nie lubię. Na ogół chodzę w damskich, ale przyznam się, że posiadam trzy czy cztery z działu płci przeciwnej. Są wygodne i nie mogę na nie pod żadnym względem narzekać. Używam ich przede wszystkim na wf'ie, gdyż tam sprawdzają się najlepiej. Nie wyobrażam sobie ćwiczyć w tym w czym chodzę normalnie na co dzień. Chociażby ze względów profilaktycznych. 

No a buty? Oczywiście uwielbiane przeze mnie trampki. Niekorzystna pogoda nie pozwala mi w nich chodzić przez cały rok, ale gdy warunki są już sprzyjające, nie ma mowy bym je wykluczyła. Najdłużej ze wszystkich moich przetrwała para czerwonych Conversów, które mimo że już nieco zniszczone, pewnie jeszcze długo mi posłużą. Mam do nich zbyt duży sentyment by je tak po prostu wyrzucić. W zbyt wielu przyjemnych chwilach miałam je na sobie, by od tak, z czystym sumieniem móc się ich pozbyć.

 O sweterkach zbyt wiele powiedzieć nie mogę. Lubię większość. Co do bluz mam już odmienne gusta. Najlepsza: wkładana przez głowę, z kapturem, nie dłuższa niż nieco za pas. Albo bejsbolówka. Choć innymi również nie gardzę. Koszule - koniecznie kraciaste. Właściwie tylko takie posiadam, chociaż zamierzam to zmienić. Trzeba próbować nowych rzeczy.

W kwestii biżuterii, jak na dziewczynę, mam jej strasznie mało (a i tak w większości nie chodzę). To również zamierzam poddać zmianie, ale z zakupami wiadomo jak jest - planujesz jedno, kupujesz drugie. 

Sukienek nie lubię. Mam jedną na specjalne okazje, ale ona raczej rzadko wychodzi spoza szafy. Spódnice to również nie jest coś za czym przepadam, ale przekonuję czasem samą siebie by w nich gdzieś pójść. W tej kwestii zapewne jeszcze wielokrotnie się wypowiem.

I długo mogłabym tak jeszcze swój styl opisywać. Rozmaity, różnorodny, zawsze można z niego coś nowego wycisnąć. O tym się najpewniej przekonacie czytając moje następne wpisy. Cóż, a jeśli chodzi o tę notkę jestem usatysfakcjonowana z tego co napisałam. Trochę to trwało, modyfikacji kilka było, ale ostatecznie osiągnęłam to z czego jestem zadowolona. Myślę, że moją pozytywną opinię podzielicie i wy. 

A podsumowując? Najprościej mówiąc: styl niejedno ma imię. Po prostu :)