028. Optyczne odejmowanie kilogramów

Krótka historia z życia wzięta: staję sobie kilka dni temu przed lustrem, próbując ocenić zgranie ubrań, które zamierzałam sobie naszykować do szkoły na następny dzień. I co? Dupa, wracają do szafy, przez moje cholerne "boczki". Gruba raczej nie jestem, wagę mam idealną na swój wiek i wzrost, ale brzuch oczywiście nie może być na tyle płaski na ile powinien, a przede wszystkim, na ile bym chciała. Dało mi to swego rodzaju determinację i od dziś, choćbym miała t-shirty na firance porozwieszać, żeby mnie mobilizowały, zamierzam wziąć się intensywnie za ćwiczenia. I będę je powtarzać do momentu, aż skutki nie staną się widoczne. Można by stwierdzić, że zapuściłam się przez zimę, ale w sumie co tu się dziwić, na dworze jak nie mróz to chlapa i ciapa, a w samych bluzkach raczej nikt nie chodzi. Pod koszulą, bluzą czy sweterkiem niedoskonałości nie widać zbyt intensywnie, tym bardziej, gdy nie objawiają się pod nadwagą czy otyłością. A że ważę odpowiednio dla mojego BMI 55-57kg to niczego szczególnego nie zauważałam. Aż do tamtej chwili przed lustrem. I choćbym po tym wszystkim ze zmęczenia nie mogła na nogi stanąć, to błagam, dopilnujcie żebym się za szybko nie poddała. Ogółem, po co to piszę? Bo liczę na swego rodzaju wsparcie i porady. Przede wszystkim interesują mnie propozycje konkretnych ćwiczeń. Aktualnie zadowalam się hula-hopem (choć muszę sobie wyrobić systematyczność), ale gotowa jestem przyjąć więcej wyzwań. Rzućcie więc jakieś ;) Byleby sprawdzone i skuteczne!

Jeśli chodzi o wydarzenia dni ostatnich, czwartek był zdecydowanie najbardziej godny zapamiętania. Sprostowując, 21 marca = dzień wagarowicza, jakże hucznie obchodzony przez moją szkołę. Niektóre klasy nie pojawiły się w ogóle, my zaś mieliśmy jedynie trzy pierwsze lekcje, po których szliśmy niemal w całym składzie (oprócz pewnych wyjątków oraz tych, którzy dziś nie przyszli) do pizzerii Tabasco. Przyjemny lokal, dużo miejsca, dobre jedzenie no i świetna atmosfera. Obsługa również przyjemna i generalnie nie ma na co narzekać. Wspominać będę zdecydowanie bardzo miło, a szczególnie zapadnie mi w pamięci zachowanie jednego z chłopaków (nazwijmy go A.). Otóż nawet nie wyobrażacie sobie jak kolosalna i w dodatku pozytywna jest różnica charakteru, gdy owy A. pozostanie w towarzystwie naszej klasy, jednak bez obecności dwóch jej członków (nazwijmy ich M. i S.). Niesamowity potrafi być wpływ znajomych na charakter człowieka.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Skoro już tak kilogramowo zaczęłam notkę, to skupię się na tej kwestii. Otóż, ostatnio z czystej ciekawości i jednocześnie w poszukiwaniu materiałów na nowy wpis zaczęłam przeglądać w Googlach wszelkie artykuły dotyczące ubrań optycznie wyszczuplających. Ciekawa sprawa i na pewno bardzo przydatna, gdyż tajemnicą nie jest, że teraz prawie każda dziewczyna, choćby z samej skóry i kości, i tak ma kompleks wagi. Często jest to mylne mniemanie, ale w końcu najważniejsze to czuć się dobrze z własnym ciałem oraz móc z zadowoleniem spojrzeć w lustro, czyż nie? Dlatego też optyczne odejmowanie kilogramów stwierdziłam za dobry temat na wpis, a jednocześnie sama będę miała na czym się tymczasowo wzorować. Przynajmniej do czasu, aż efekty codziennego kręcenia hula-hopem nie staną się widoczne.

Gromadząc informacje z różnych stron internetowych, przedstawiam listę rzeczy, które w naszym celu niestety nie pomogą:

• Faktem oczywistym, o którym raczej nie trzeba długo mówić, jest wystrzeganie się ubrań obcisłych i opinających. Tylko zaakcentują zbędne kilogramy, a z pewnością ich nie ukryją.
• Zalecane jest unikanie wielkich guzików oraz nadmiaru ozdób i dekoracji.
• Pomijaj kontrasty, jak np. biała koszula i czarne spodnie. "Przecinają" one sylwetkę, co sprawia, że wyglądamy na szerszych i niższych. 
• Jeśli paski, to byle nie poziome. Zalecane są pionowe, drobne i w podobnych kolorach.
• Ogranicz wzorzystość. Stawiaj na małe motywy w podobnych odcieniach.
• Bez falbaniastych spódnic, swetrów z szerokimi rękawami i topów z golfem

Mając to za podstawę, możemy kontynuować. Z własnego doświadczenia, ale i gustu oraz upodobań noszę raczej rzeczy luźne, ale wcale nie za duże czy workowate. Na każdy rozmiar i wagę można znaleźć niezliczone ich ilości, wzory czy kroje, więc doprawdy warto szukać jak i eksperymentować. Sama także często pozwalam sobie na drobne zmiany i próbowanie nowych rzeczy - naprawdę polecam, gdyż popłaca :)

Powiem szczerze, że zawsze darzyłam sympatią osoby, które mimo iście widocznego nadmiaru kilogramów pozostawały pewne siebie i nie użalały się nad sobą (a nawet jeśli to w skrajnie rzadkich przypadkach). To widać gdy czujemy się dobrze - jesteśmy kreatywniejsi, nie boimy się wyrażać własnego zdania, z niemal każdej sytuacji znajdujemy wyjście. Charakter swoją drogą, ale i w wyglądzie to po prostu widać. Inaczej prezentuje się osoba nieśmiała, a całkowicie przeciwnie dusza towarzystwa, zdolna do podejmowania wszelakich wyzwań. Uważam, że bez względu na swój wygląd powinniśmy obchodzić się ze sobą tak, by rozsyłać w okół pozytywne wrażenia. Osoba chociażby z lekka bystra bez problemu rozpozna człowieka w stanie depresyjnym, z całą masą kompleksów, a kogoś kto może i posiada wiele niedoskonałości, ale umie obnosić się z nimi tak, by wyglądać na prawdziwie fajnego i pewnego siebie. W rzeczywistości jest to naprawdę łatwe - o ile się stara i choć trochę chce.

Pamiętajmy, by mimo wad nie rezygnować z ubrań, które naprawdę lubimy i bezbłędnie spełniają nasz wymóg wygody. Wszystko da się zaakcentować w taki sposób, by prezentowało się w pełni swojej okazałości. Czasem ciężko sobie wyobrazić jak konkretna sukienka świetnie leży na osobie z >boczkami<, podczas gdy ta sama, na dziewczynie idealnie szczupłej nie ma praktycznie żadnego uroku. Zasadniczo chodzi o jedno - by trafnie wybierać i jeszcze umieć to odpowiednio wyeksponować. Jest to sztuka zdecydowanie do opanowania - czasem wymaga mniej pracy, niekiedy więcej, ale efekty są jej zdecydowanie warte.

Ogółem za rzeczy wyszczuplające uważane są kolory ciemne (w szczególności czarny), pionowe paski, gładkie materiały, długie naszyjniki, koturny, proste kroje spodni... Długo można by wymieniać, Internet wręcz tonie w takich informacjach. Każdy z pewnością bezproblemowo odnajdzie swój ideał, ale tak jak mówiłam, grunt to czuć się w tym "ideale" dobrze. Osobiście polecam motyw grochów (od niedawna jestem fanką!), który świetnie pasuje do każdego. No ale generalnie, tak jak mówiłam: ma być swobodnie i komfortowo!

Na koniec jeszcze optymistyczna myśl na dziś, ażeby trochę samopoczucie poprawić :) Więc, pamiętajcie aby bez względu na niedoskonałości umieć siebie akceptować i być dumnym ze swojego "ja". Stajecie przed lustrem - mówicie: "Okej, jest dobrze". Nauczmy się akceptować fizyczne wady, bo nie mają one żadnej wartości w porównaniu z charakterem. A to co nam w wyglądzie nie odpowiada przecież da się zmienić ;) Trochę starań i mobilizacji, a osiągniemy cel. Wierzcie mi :)